Na jakich zasadach know-how można rozliczać w kosztach podatkowych……
Know-how to równowartość zasobu informacji.
Jest to wiedza bądź doświadczenia dające umiejętność wykorzystania w pracy przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 16b ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlega z zastrzeżeniem art. 16c nabyta, nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Informacje mogą być uznane za know-how jeśli:
stanowią dobro niematerialne występujące w postaci wiedzy, zebranych doświadczeń, danych pozwalających na osiągnięcie określonego efektu gospodarczego,można je przeliczyć na rzeczywistą wartość materialną,zdobyto je w ramach wypracowanego doświadczenia oraz mieć charakter poufny i istotny,jest to wiedza zidentyfikowana, utrwalona we właściwy sposób i dająca się przekazać.Za know-how można uznać przejęcie bazy klientów na podstawie umowy, jeżeli w zamierzeniu podmiotu, który ją nabył, będzie ona wykorzystana w wieloletniej perspektywie. Wydatek na bazę powinien zostać rozliczony w kosztach w czasie – przez odpisy amortyzacyjne – w okresie nie krótszym niż 5 lat.
Według orzecznictwa sądów administracyjnych informacje mogą być uznane za know-how, jeśli spełniają następujące cechy:
poufność – wiedza/informacje nie są dostępne dla osób trzecich,istotność – informacje są konieczne do doprowadzenia działalności,identyfikowalność – informacje są zebrane w formie dokumentacji.